Zagubieni Sezon 1

Jack Shepard

Opisy odcinków 1 sezonu

Jack Shepard

* Data emisji (USA): Wrzesień 22, 2004
* Retrospekcja: Jack
* Reżyseria: J.J. Abrams
* Scenariusz: Jeffrey Lieber, J.J. Abrams, Damon Lindelof

Jack Shephard budzi się w lesie bambusowym, po czym biegnie na plażę, gdzie odkrywa, że jego samolot rozbił się na tropikalnej wyspie. Wraz z innymi oczekuje na ratunek, kiedy słyszy dziwne dźwięki z lasu tuż obok miejsca, gdzie leżą szczątki samolotu.

Gościnnie wystąpili: Fredric Lehne jako Szeryf Edward Mars, L. Scott Caldwell jako Rose, Kimberley Joseph jako Stewardesa #1, Jon Dixon jako Steward #2, Michelle Arthur jako Steward #3, Dale Radomski jako Przygnieciony mężczyzna, Geoff Heise jako Gas Man, oraz Barbara Vidinha jako Kobieta.

A teraz szczególnie (będe podawał 2 opisy krótszy i dłuzszy)
Film rozpoczyna zbliżenie kamery na zamknięte oko ludzkie, które nagle się otwiera. Kamera odjeżdża do górę pokazując mężczyznę lezącego w gęstych zaroślach. Jest ubrany oficjalnie w ciemny garnitur i biała koszulę. Jest posiniaczony, zakrwawiony i wydaje się, iż niema pojęcia gdzie jest. Szelest w zaroślach powoduje, że odwraca głowę w tym z którego ono pochodzi. Dostrzega tam psa, żółtego labradora, patrzącego na niego. Pies jednak płoszy się i znika w zaroślach. Mężczyzna zbiera się w sobie, z trudnością wstaje i opiera o drzewo. Sprawdza kieszenie marynarki i znajduje małą buteleczkę wódki. Kiedy orientuje się gdzie jest, ogarnia go zaniepokojenie. Przełamuje ból i rozpoczyna bieg między drzewami w nieokreślonym kierunku. W czasie biegu kamera pokazuje biały, sportowy but zwisający z gałęzi krzewu mijanego przez mężczyznę. Po krótkiej chwili dociera na piaszczystą plażę. Kamera pokazuje spienione fale rozbijające się o brzeg morza.

Po chwili z przez szum morza zaczynają docierać odgłosy warkotu silników i krzyki ludzkie. Uwaga mężczyzny, a wraz z tym kamera odwraca się w kierunku dochodzących odgłosów. Widzimy scenę katastrofy lotniczej. Na planie dominuje fragment kadłuba pasażerskiego samolotu, ze sterczącym w górę, częściowo zniszczonego skrzydła. Widać ciągle pracującą turbinę silnika odrzutowego.

Słyszy coś – ludzie krzyczą. Odkrywa co go tu sprowadziło – katastrofa samolotowa, ludzie w szoku. Pewien mężczyzna uwięziony pod wrakiem. Pewna kobieta nie oddycha. Kobieta w ciąży woła o pomoc. Biegnie by pomóc, jak tylko będzie w stanie i zbiera innych by mu pomogli. Jeden z nich pyta go o imię: „Jack”.

Po początkowym szoku spowodowanym katastrofą, sytuacja się nieco ustabilizowała, Jack odkopując porozrzucane bagaże i znalazł igłę i nitkę. Oddalił się w głąb wyspy by zając się swoją własną raną, gdzie spotkał młodą kobietę. Poprosił ją by pomogła mu zaszyć otwartą ranę na jego plecach, następnie wyjaśnił jej ze jest lekarzem.

Wracając do reszty rozbitków: robili co mogli. Sayid przedstawił się Charliemu i wziął go do pomocy przy rozpalaniu ogniska, dzięki któremu ewentualni wybawcy mogliby ich zauważyć. Hurley wyciągał jedzenie z samolotu i rozprowadzał je między ocalałymi. Michael szukał swego syna, Walta. Wreszcie, na plażę wrócili Jack i jego nowa przyjaciółka, Kate. Jack wytłumaczył jej, ze gdyby znaleźli kokpit samolotu, mogli by wezwać pomoc przez radio. Kate powiedziała, ze widzi dym unoszący się znad dżungli.- i jeżeli Jack chciałby iść to sprawdzić, ona pójdzie z nim. Gdy tylko Jack chciał jej to wyperswadować, grupa usłyszała dźwięk z wnętrza wyspy – głośny, przerażający, potworny ryk który ciągle się nasilał. Czubki drzew trzęsły się i cokolwiek by nie powodowało tego dźwięku, oddaliło się, zostawiając przerażonych rozbitków.

Następnego dnia, Jack i Kate mówią pozostałym, że idą odszukać resztę kadłuba. Charlie mówi że chce iść z nimi. Cała trójka wyrusza w drogę. Po drodze Kate uświadamia sobie że skądś zna Charliego, lecz nie pamięta skąd. Charlie mówi jej, że był basistą w zespole Drive Shaft., czym sprawia jej radość. Podczas gdy cała trójka kieruje się w głąb wyspy, niebo pogrąża się w ciemnościach i uderzają pioruny. Na plaży wszyscy szukają schronienia, gdyż dziwne dźwięki z dżungli znów się odzywają.

Jack, Kate i Charlie odnajdują w dżungli wrak. Nie widzą żadnych śladów ocalałych. Wspinają się do kadłubu. Po otwarciu kokpitu znajdują pilota. Kiedy Kate i Jack przeszukują kadłub, wydawałoby się martwy pilot budzi się. Dają mu wodę i mówią że „przynajmniej 48” pasażerów przeżyło, a także że minęło 16 godzin od katastrofy. Pilot powiedział że stracili łączność 6 godzin przed katastrofą. Zboczyli z kursu o tysiące mil – na Fidżi. Grupa ratunkowa będzie szukać w całkiem innym miejscu.

Pilot pokazuje ze sygnał się utrzymuje, próbuje nawiązać kontakt, Kate znajduje Charliego w łazience, wtedy to słyszą znów dziwne dźwięki – tym razem tuż obok nich. Chcą ujrzeć co to jest, spoglądają przez okna kokpitu. Kiedy pilot wyczołguje się by coś zobaczyć, porywa go jakaś tajemna siła. Kadłub opada na ziemię, Charlie, Kate i Jack uciekają w popłochu.

Trójka rozbitków walczyła o życie z tym czymś. Charlie upadł, Jack zawrócił by mu pomóc, przerażona Kate znalazła się sama w dżungli. Charlie przybył do niej niespodziewanie, deszcz przestał padać – tak nagle jak zaczął. Zawrócili by znaleźć Jacka. Był niedaleko razem z ciałem pilota – wiszącym na czubku drzewa nad nimi. Zastanawiali się, co mogło zrobić coś takiego.

Jack Shepard

Pilot, Part 2
Rozbitkowie odkrywają w głębi wyspy część przednią samolotu, gdzie znajdują pilota i radiostację - szansę na przywołanie pomocy. Wyspa ujawnia swoją następną tajemnicę - rozbitkowie znajdują parę kajdanek, broń i zwierzę, które nie ma prawa żyć na wyspie o takim klimacie.

Gościnnie wystąpili Fredric Lehne jako Marshal Edward Mars, L. Scott Caldwell jako Rose, Kimberley Joseph jako Flight Attendant #1, Jon Dixon jako Flight Attendant #2 i Michelle Arthur jako Flight Attendant #3.

Wszyscy rozbitkowie są ciągle przekonani, że wyczekiwana przez nich pomoc nadejdzie lada moment. Jednak tę pewność manifestują w różny sposób - niektórzy próbują zapanować nad pojawiającym się chaosem i w możliwie najlepszy sposób zabezpieczyć się przed niebezpieczeństwami, które jeszcze mogą ich spotkać, gdy tymczasem reszta bezczynnie czeka. Shannon na przykład zdecydowanie woli opalać się na plaży, tym bardziej, że znalazła już swoją walizkę i nie ma najmniejszego zamiaru pomagać innym w przeszukiwaniu wraku samolotu.

W czasie, gdy Jin przeszukuje nabrzeże, zbierając jeże morskie, Michael szuka Walta, który gdzieś zniknął. Jin ma pretensje do Sun za to, że w czasie „rozmowy” z Michaelem nie wykazała należytej skromności i nie zapięła górnego guzika sweterka. W międzyczasie Walt, który wyruszył na poszukiwanie swojego psa, Vincenta, natyka się na porzuconą w lesie parę kajdanek i pokazuje swoje znalezisko ojcu.

Zastanawiając się, czyją „własnością” były te kajdanki, widzimy Kate, Jacka i Charliego, którzy szczęśliwie powracają ze swojej wyprawy. Na pytanie Kate, co robił w łazience, Charlie kłamie, że wymiotował, ale z retrospekcji dowiadujemy się, że tuż przed katastrofą zostawił tam coś, na odzyskaniu czego bardzo mu zależy.

Na plaży wywiązała się bójka pomiędzy Sayidem i Sawyerem, który jest przekonany, że ten pierwszy jest terrorystą i odpowiada za katastrofę samolotu. Jednak okazuje się, że Sayid jest jedyną osobą na Wyspie, która jest w stanie naprawić zepsuty nadajnik, znaleziony przez Kate, Jacka i Charlie’go w kadłubie samolotu.

Hurley próbuje się zaprzyjaźnić z Sayidem, z rozmowy z nim dowiaduje się, że był on oficerem łączności w wojsku i brał udział w Wojnie w Zatoce... służąc w Gwardii Republikańskiej. Po naprawieniu nadajnika okazuje się, że na plaży nie można wyłapać żadnego sygnału, Sayid sugeruje więc Kate, że powinni wyjść na górę znajdującą się w głębi Wyspy. Pod wpływem Boone’a, który zarzucił Shannon, że jest samolubna, ta decyduje się towarzyszyć Sayidowi i Kate. Natychmiast dołącza do nich Boone, a potem Charlie i Sawyer.

Jack, szukający czegoś, co mogłoby posłużyć jako ostrze, którym mógłby zoperować ciężko rannego rozbitka, słysząc przypadkowo, że Michael szuka psa mówi mu, że widział jakiegoś psa w dżungli, w dniu katastrofy.

Walt, włócząc się samotnie, natyka się na Locke’a, pochylonego nad planszą do gry w tryk traka. Locke zaprasza go do gry, a po zapoznaniu chłopca z historią tej gry, pyta go, czy chciałby on poznać pewien sekret, który może mu zdradzić...

Jin częstuje Hurley’a przyrządzonymi przez siebie jeżami morskimi, ale ten odmawia. Claire jest odważniejsza. Krótko po tym poczęstunku Claire czuje po raz pierwszy od katastrofy, że jej dziecko się poruszyło. Zwierza się Jinowi, że myśli, że będzie to chłopiec.

W międzyczasie Sayid i Sawyer znowu zaczynają się kłócić, ale w tym samym momencie cała grupa zauważa, że coś dużego i strasznego biegnie w ich stronę! Wszyscy zaczynają uciekać, za wyjątkiem Sawyera, który mierzy do zbliżającego się zwierzęcia z pistoletu i zabija go. Okazuje się, że na tej tropikalnej wyspie, żył przynajmniej jeden... niedźwiedź polarny.

Sawyer tłumaczy, że znalazł broń przy jednym ze zmarłych pasażerów samolotu, na poparcie swoich słów pokazuje również odznakę policyjną, należącą do zmarłego. To oznacza, że na pokładzie samolotu znajdował się oficer policji, który musiał eskortować do USA więźnia. Wszyscy zastanawiają się w myślach, kto jest zbiegłym więźniem, czy przeżył, czy jest niebezpieczny. Kate udaje się odebrać Sawyerowi broń i aby przerwać nieprzyjemną atmosferę, która zapanowała wśród grupy, rozdziela części pistoletu pomiędzy nich. W tym samym czasie widzimy wspomnienia Kate z katastrofy. Okazuje się, że to Kate właśnie jest osobą, która była w kajdankach eskortowana do USA, a jej strażnikiem jest rozbitek, który walczy o życie i którym zajmuje się Jack.

W czasie „operacji” pacjent Jacka odzyskuje nagle przytomność i natychmiast zadaje pytanie: „Gdzie ona jest?”.

Na wyżynie Sayidowi udaje się w końcu złapać sygnał, ale nie może on nadać sygnału S.O.S., ponieważ częstotliwość jest już zajęta przez inną wiadomość, wysyłaną z Wyspy. Wiadomość ta nadawana jest po francusku, początkowa euforia rozbitków zamienia się w przerażenie, kiedy Shannon tłumaczy słowa kobiety, która została na Wyspie sama, ponieważ jej towarzyszy coś zabiło w dżungli. Sayid ustala, że wiadomość jest powtarzana w kółko od 16 lat...

Jack Shepard

Tabula Rasa (Czysta tablica)
Jack i Hurley poznają sekret Kate, który zdradza, że leciała w samolocie z szeryfem, który zginął w momencie katastrofy. W międzyczasie Kate, Charlie, Sawyer, Sayid, Boone i Shannon starają się rozwikłać zagadkę wyspy. Boją się, że to co odkryli wzbudzi panikę w pozostałych rozbitkach. Michael'owi nie podoba się, ze Walt lubi Locke'a.

Gościnnie wystąpili Fredric Lehne jako Marshal Edward Mars, i Nick Tate jako Ray Mullen.

W namiocie, będącym prowizorycznym „szpitalem” Jacka, szeryf federalny uparcie przestrzega Jacka przed jakąś kobietą, która jest niebezpieczna i której nie można ufać. Na pytanie lekarza, o kim szeryf mówi, ten każe mu przeszukać swoje kieszenie. Jack znajduje w jednej z nich list gończy ze zdjęciem... Kate.

Kate, Shannon, Sayid, Sawyer, Boone i Charlie są zmuszeni przenocować w dżungli, ponieważ nikomu nie uśmiecha się perspektywa nocnej wędrówki przez gęsty las. Siedząc przy ognisku decydują, że nie mogą powiedzieć reszcie grupy o transmisji nadawanej przez Francuzkę, ponieważ to zniszczyłoby ich wiarę i nadzieję na ratunek.

W namiocie Jacka, Hurley przypadkowo zauważa list gończy i zaniepokojony pyta go, czy wie, co dokładnie Kate zrobiła. Jack odpowiada, że nie wie i że go to nie interesuje.

W retrospekcji widzimy Kate, która przyłapana przez farmera na nocowaniu w jego stodole, przystaje na jego propozycję pracy na farmie w zamian za możliwość zatrzymania się tam. Przedstawia się fałszywym imieniem: „Annie”.

Podczas noclegu Boone stara się odebrać Sawyerowi broń, a Sayidowi magazynek, jednak zostaje na tym przyłapany. Wywiązuje się kłótnia o to, kto właściwie powinien być depozytariuszem broni i wspólnie decydują, że jedyną godną zaufania osobą jest... Kate, która niechętnie się na to zgadza.

Następnego poranka grupa wraca na plażę. Kate odciąga Jacka na stronę mówiąc, że chce mu wyznać coś ważnego. Jack myśli, że Kate chce mu powiedzieć, co zrobiła, jednak ona mówi mu o transmisji Francuzki. Zaraz potem pyta, czy szeryf odzyskał przytomność i coś mówił. Jack zaprzecza.

Jedynym ratunkiem dla szeryfa są antybiotyki, które mogą się znajdować we wraku samolotu. Podczas przeszukiwania kadłuba Jack spotyka Sawyera, który twierdzi, że wszelkie prawa świata cywilizowanego przestały obowiązywać, bo znajdują się w dziczy.

W międzyczasie pozostali rozbitkowie próbują ogarnąć chaos panujący na plaży i znaleźć swoje rzeczy. Charlie pomaga Claire, a Sun szuka walizki swojego męża, Jina, który nie przestaje mieć do niej pretensji i cały czas wytyka jej błędy i niedociągnięcia. Hurley odkrywa, że Kate nosi przy sobie broń - tą, którą „dostała” od grupy.

W retrospekcji widzimy, że Kate decyduje się opuścić farmę potajemnie w środku nocy, ale farmer przekonuje ją, żeby poczekała do rana, kiedy to będzie mógł ją odwieźć na stację. Jednak w trakcie drogi okazuje się, że Ray (farmer) wydał ją policji, ze względu na wysoką nagrodę, którą za nią oferowali. Aby uniknąć aresztowania przez szeryfa, Kate powoduje wypadek, ale decyzja o ratowaniu farmera i czas potrzebny do wyciągnięcia go z płonącego samochodu uniemożliwia jej ucieczkę.

Wyspa. Po odzyskaniu przytomności szeryf próbuje udusić Kate, która się nad nim pochylała, Jack uwalnia ją od niego w ostatnim momencie.

Stosunki Michaela z synem nie układają się najlepiej. Nie chce, żeby Walt zadawał się z Locke’iem. Zmuszony przez syna, rozpoczyna poszukiwania Vincenta w dżungli, gdzie przypadkowo natyka się na myjącą się Sun.

Jack nie może już pomóc szeryfowi, którego krzyki i jęki rozchodzą się po całej plaży, denerwując i przerażając pozostałych rozbitków. Szeryf prosi o możliwość porozmawiania z Kate na osobności. Kiedy znajduje się ona w środku, Hurley mówi Jackowi o broni, którą ona nosi, ale kiedy lekarz biegnie w stronę namiotu słyszymy odgłos wystrzału... Z namiotu wychodzi Sawyer mówiąc, że zrobił to, do czego Jack nie miał odwagi. Jednak chwilę później ponownie słyszymy jęki umierającego - Sawyer celował w serce, ale przestrzelił. Jack stwierdza, że teraz szeryf będzie bardzo cierpiał i wykrwawiał się godzinami. Wyrzuca roztrzęsionego Sawyera z namiotu, a po chwili jęki konającego milkną na dobre. Po wyjściu z namiotu, Jack mija Sawyera bez słowa...

Jack Shepard

Walkabout (Wyprawa)
W środku nocy rozbitków budzi skowyt tajemniczego zwierzęcia, które pojawia się niedaleko rozbitego obozu. Kate i Michael przyłączają się do tajemniczego Locke'a, który wyrusza na polowanie. W trakcie łowów poznają skrywany przez niego sekret. Pozostali w obozie zagubieni są zszokowani informacją, o tym co Jack chce zrobić ze zwłokami uwięzionymi we wraku. Jack widzi osobę, która nie mogła lecieć razem z nimi samolotem.

W pierwszej scenie widzimy Locke’a tuż po katastrofie samolotu. Zaraz po ocknięciu się sprawdza, czy ma czucie w nogach. Locke porusza swobodnie palcami.

W nocy na plaży Vincent budzi wszystkich swoim szczekaniem. Coś hałasuje we wraku samolotu, Jack podejrzewa Sawyera, który jednak stoi tuż za nim. Z samolotu wybiegają 3 kwiczące zwierzaki, które okazują się być dzikami, przyciągniętymi przez zwłoki rozkładające się we wnętrzu od 4 dni. Jedynym rozsądnym wyjściem wydaje się spalenie ciał, na co nie wszyscy chcą się zgodzić.

Kolejnym problemem, który zaczyna nękać rozbitków, jest brak jedzenia. Locke proponuje polowania na dziki i inne zwierzęta zamieszkujące Wyspę, a na pytanie, czym mają na nie polować, prezentuje okazałą kolekcję noży, które przewoził z Australii do USA.

Z retrospekcji możemy początkowo wnioskować, że jest on wojskowym (ktoś nazywa go w rozmowie pułkownikiem), ale szybko okazuje się, że to tylko jakiegoś rodzaju kryptonim, może w jakiejś grze.

Michael szykuje się do pójścia wraz z Locke’iem na polowanie, Sayid mówi Kate o swoim planie rozmieszczenia zbudowanych przez niego nadajników na Wyspie w celu dokładnego namierzenia francuskiej wiadomości. Kate zgadza się mu pomóc. W międzyczasie Claire gromadzi osobiste rzeczy należące do zmarłych, których „ceremonia pogrzebowa” ma się odbyć wieczorem. Proponuje Jackowi, aby poprowadził pogrzeb, ale ten odmawia.

W dżungli Locke natrafia na trop dzika. Kate z Michaelem mają go okrążyć, ale dzik niespodziewanie ich atakuje. Michael zostaje zraniony w nogę, pomagając mu Kate próbuje równocześnie dowiedzieć się, czy wszystko w porządku z Locke’iem. Locke zwraca się do niej imieniem „Helen”, zapewniając, że nic mu nie jest. Mimo, iż Kate z Michaelem muszą wrócić do obozu, Locke decyduje się dalej tropić dzika samotnie.

Z retrospekcji dowiadujemy się, dlaczego Locke znalazł się w Australii i skąd pochodzi jego oryginalna kolekcja noży. Rozmawiając przez telefon z „Helen” mówi jej z dumą, że wreszcie zaoszczędził wystarczającą sumę pieniędzy, aby pojechać na obóz przetrwania do Australii. Proponuje kobiecie, żeby z nim poleciała, kupił już nawet dla niej bilet. Kiedy dziewczyna odmawia, widać, że nie odwzajemnia uczuć Locke’a.

Jack przysiada się do Rose, kobiety, która od kilku dni siedzi samotnie na wydmie, z dala od obozu i zgiełku w nim panującego. Jest przekonana, że jej mąż, Bernard, mimo, że znajdował się w tylnej części samolotu, przeżył i gdzieś na nią czeka. Po namowach Jacka zgadza się na dołączenie do reszty. W międzyczasie Claire znajduje kopertę należącą do Sayida. Sayid wyjmuje z niej zdjęcie kobiety, nie może od niej oderwać wzroku...

W drodze powrotnej na plażę, Kate wspina się na drzewo, próbując umocować tam przygotowaną przez Sayida antenę, ale kiedy znajduje się na górze, widzi w oddali „potwora” zmierzającego w kierunku Locke’a i upuszcza antenę, która ulega zniszczeniu. Po powrocie na plażę wszyscy dowiadują się, że polowanie nie przyniosło rezultatu, a co gorsza, Locke prawdopodobnie nie żyje.

Wieczorem, w trakcie przygotowań do pogrzebu, Jack widzi kogoś wyłaniającego się z lasu. Kiedy zaczyna za nim iść, wpada na Locke’a, powracającego triumfalnie z dżungli z upolowanym dzikiem.

O zmroku rozbitkowie zbierają się przy samolocie, który zostaje podpalony. Claire prowadzi ceremonię, odczytując nazwiska zmarłych, próbując o każdym z nich powiedzieć coś więcej.

Z finałowej retrospekcji dowiadujemy się, że przed katastrofą Locke był niepełnosprawny, a wózek inwalidzki, który był już kilkakrotnie używany przez rozbitków do różnych celów, jest jego własnością...

Jack Shepard

White Rabbit (Biały królik)
Jack jest bliski wycieńczeniu, ponieważ cierpi na bezsenność. Dręczą go koszmarne myśli o wydarzeniach, które sprawiły, że znalazł się w Australii, a czego następstwem było rozbicie się na wyspie. W tym samym czasie Boone wpada w śmiertelną pułapkę, a stan zdrowia cięzarnej Clair pogarsza się. Ktoś kradnie ostatnią butelkę wody pitnej.

Młody chłopak budzi się leżąc na szkolnym boisku, z rany na jego czole cieknie smużka krwi. Napastnik, znacznie od niego wyższy i silniejszy, daje mu możliwość ucieczki i wycofania się z bójki bez odniesienia poważniejszych obrażeń, jednak on widząc, że jego kolega znajduje się w poważnych tarapatach i potrzebuje pomocy, natychmiast zrywa się z ziemi i próbuje pomóc, ale w tym samym momencie zostaje schwytany i odciągnięty przez atakującego. Tuż przed uderzeniem napastnik mówi: ”Nie powinieneś był wstawać, Jack”. Oglądana retrospekcja jest oczywiście retrospekcją Jacka Sheparda.

Na plaży Charlie pędzi w stronę Jacka krzycząc, że zauważył, iż coś znajduje się w wodzie - to KTOŚ rozpaczliwie próbuje utrzymać się na powierzchni. Jack natychmiast rzuca się do wody na ratunek... Po chwili widzimy, jak wynurza się z oceanu razem z Boone’m. Kiedy już myślimy, że wszystko dobrze się skończyło, Boone pyta, czy Jack uratował topiącą się kobietę... Chwilę później w pewnej odległości od nich dostrzegamy ją, cały czas walczącą o przeżycie. Jack decyduje się najpierw na odholowanie Boone’a do brzegu, zakładając, że zdąży jeszcze wrócić po tamtą kobietę. Jednak kiedy zaczyna płynąć z powrotem, na powierzchni oceanu nie ma już nikogo...

Na plaży Kate próbuje uspokoić Jacka, wyrzucającego sobie, że nie zdołał uratować tonącej. Jack zauważa wtedy człowieka ubranego w garnitur, stojącego w wodzie i przerywa wywód Kate pytając, czy ona również go zauważyła. Dziewczyna zdaje sobie sprawę, jak bardzo Jack jest wyczerpany i próbuje mu to uświadomić.

W międzyczasie Sawyer odkrył w sobie „żyłkę handlowca” i „otwiera” własny biznes, handlując rzeczami rozbitków znalezionymi w bagażach ocalałych z katastrofy, wyraźnie wyczuwając koniunkturę i stając się monopolistą na wyspiarskim rynku. Litościwie oznajmia Shannon, że przyjmuje czeki.

Hurley i Charlie odkrywają, że kończą im się zapasy słodkiej wody i informują o tym Jacka licząc, że on podejmie właściwą decyzję. Jack jednak nie widzi powodu, dlaczego miałby być za wszystkich odpowiedzialny.

W retrospekcji widzimy Jacka otrzymującego reprymendę od swojego ojca, który mówi mu, że Jack nie posiada cech, które uczyniłyby z niego dobrego lidera.

Na plaży, podczas rozmowy z Boone’m, Jack po raz kolejny widzi tajemniczego mężczyznę w garniturze i tym razem rzuca się za nim w pogoń. Dogoniwszy go w lesie, z przerażeniem i zaskoczeniem odkrywa, że mężczyzna ten jest łudząco podobny do jego ojca.

W tym samym czasie na plaży z powodu upału i braku wody mdleje Claire. Kiedy Charlie i reszta ekipy chcą jej podać trochę pozostałej jeszcze cennej słodkiej wody odkrywają, że została ona skradziona!

W kolejnej retrospekcji dorosły już Jack dowiaduje się od matki, że jego ojciec zaginął i że to jego (Jacka) wina. Matka każe mu lecieć do Australii i przywieźć ojca z powrotem do domu.

W dżungli Jack biegnie za mężczyzną w garniturze, jednak tuż przed dogonieniem go, potyka się i spada wzdłuż pochyłego stoku, resztką sił łapie za wystające korzenie, co chroni go przed upadkiem z urwiska. Niespodziewanie pojawia się Locke, który pomaga mu wydostać się znad przepaści, a następnie mówi mu, że wszyscy liczą na Jacka i czekają na jego decyzje. Jack po raz kolejny odmawia przejęcia za wszystkich odpowiedzialności, opowiada Locke’owi o swoich halucynacjach. Locke sugeruje, że być może nie są to halucynacje i że ta Wyspa zmienia znaczenie słów „niemożliwe” i „nieprawdopodobne”.

Na plaży Sayid i Kate zauważają, że Sun trzyma w ręku butelkę wody, która przyznaje się, że dostała ją od Sawyera. On jednak odpiera ich zarzuty o kradzież zapasów wody, tłumacząc, że dokonał on z Jinem transakcji rodem z ery kamienia łupanego.

W retrospekcji widzimy, jak Jack identyfikuje swojego ojca w kostnicy. Siedząc samotnie w dżungli, nadal boleje nad tą stratą i wyraźnie widzimy, że nie potrafi się z nią uporać. Nagle znowu pojawia się przed nim mężczyzna w garniturze, który prowadzi go do miejsca, w którym odnajduje świeżą wodę i... trumnę.

Z retrospekcji wiemy, że Jack starał się przewieźć trumnę ze zwłokami ojca do Kalifornii, jednocześnie widzimy, że znajdująca się w dżungli trumna jest pusta. Jack wyładowuje całą swoją frustrację i bezsilność niszcząc ją.

W tym samym czasie pozostali rozbitkowie odkrywają, że słodką wodę ukradł Boone. Przed linczem ratuje go niespodziewanie Jack, który uświadamia wszystkim, że być może pomoc nie nadejdzie i jeśli chcą jakiś czas przeżyć na Wyspie, muszą ustalić odpowiednie reguły, Informuje ich również o słodkiej wodzie, którą znalazł w głębi Wyspy. Na koniec pada zdanie-motyw, przewijające się w różnych momentach całego serialu: „If we can’t live together, we’re going to die alone" ("Jeśli nie możemy żyć razem umrzemy samotni").

Jack Shepard

House of the Rising Sun (Dom wschodzącego słońca)
Walt i pozostali Zagubieni są zszokowani brutalnym pobiciem Michaela. Prawdziwy powód ataku znają tylko Jin i Sun, oni jednak nie znają angielskiego. Kate, Jack Sawyer i Sayid spierają się o to, gdzie powinien zostać zbudowany nowy obóz - na plaży, gdzie łatwo można zostać zauważonym, czy w głębi wyspy, gdzie znajduje sie źródło wody pitnej. Locke odkrywa tajemnicę Charliego.

Sun obserwuje męża, który łowi i zabija ryby gołymi rękoma, kiedy rozpoczyna się pierwsza retrospekcja. Jin pracuje jako kelner podczas luksusowego przyjęcia dla koreańskiej elity, do której należy Sun. Mężczyzna podchodzi do niej i proponuje kieliszek szampana. Wymieniają przy tym porozumiewawcze spojrzenia, a kiedy spotykają się później i całują dowiadujemy się, że są w sobie zakochani. Jin martwi się tym, że ojciec Sun jest przeciwny ich związkowi. Kobieta rozwiązanie widzi w ucieczce do Ameryki. Od Jina otrzymuje białą orchideę – wszystko, na co na razie może on sobie pozwolić.

Wyspa. Spacerujący po plaży Walt i jego ojciec zwracają uwagę Jina. Nagle, bez widocznego powodu, Koreańczyk rzuca się na Michaela. Biją się przy brzegu. Jin podtapia Michaela, podczas gdy Walt i Sun przyglądają się temu bezradnie. Dopiero interwencja Sawyera i Sayida kończy bójkę. Sawyer kajdankami przykuwa Jina do części samolotu.

Tymczasem Jack, Kate, Charlie i Locke szukają źródła słodkiej wody. Kiedy Charlie oddala się od grupy, przypadkowo natrafia na gniazdo pszczół. Locke, który podążał za nim, radzi mu się nie ruszać. Charlie cierpi jednak na irracjonalny strach przed pszczołami, które zdążyły już otoczyć jego głowę.

Na plaży Michael tłumaczy, co zaszło. Broni siebie, a jego frustracja rośnie z powodu bariery językowej. Sayid natomiast uważa, że Jin niesłusznie został przykuty kajdankami jeszcze przed wyjaśnieniem sprawy. Całej sytuacji przygląda się Sun, a my w retrospekcji przenosimy się nad bajeczne jezioro, gdzie Jin, mając błogosławieństwo jej ojca, oświadcza się kobiecie i wręcza pierścionek zaręczynowy. Sun jest uradowana do chwili, kiedy dowiaduje się, że Jin zgodził się pracować dla jej ojca. Po jej pełnym troski spojrzeniu wracamy na Wyspę.

Charlie stara się stać nieruchomo, ale gromadzi się wokół niego coraz więcej pszczół. Jack wpada na pomysł – może przykryć ul. Jednak zanim jest w stanie cokolwiek zrobić, Charlie zostaje użądlony, wskutek czego nieopatrznie wchodzi w rojowisko. W mgnieniu oka wszyscy zostają zaatakowani przez rozwścieczony rój. Uciekają na oślep, po drodze opędzając się od pszczół i zrzucając z siebie ubrania. Kate wbiega do jaskini, gdzie natyka się za szczątki dwóch ciał – mężczyzny i kobiety. Świadczy to o tym, że ludzie ocalali z katastrofy nie są pierwszymi Wyspie. Po obdukcji „Adama i Ewy” dokonanej przez Jacka okazuje się, że nie żyją oni od około 40 lat. Wśród ich niewielkiego mienia Jack znajduje sakiewkę zawierającą dwa kamienie – czarny i biały.

Na plaży Sun opatruje aloesem skuty kajdankami nadgarstek męża. W retrospekcji widzimy ją wchodzącą do domu, gdzie znajduje prezent – czekające na nią opakowane pudło ze szczeniakiem w środku. Zamiast jednak się cieszyć, wygląda na przygnębioną. Jin również jest jakby nieobecny i zamiast dzielić ten moment z żoną, wycofuje się do sypialni, by zadzwonić.

Teraźniejszość. Jack jest zbudowany odkryciem ciał. Proponuje, żeby zamiast przynosić wodę ludziom, przyprowadzać ludzi do wody – zamieszkać w jaskiniach. Charlie i Locke są tego samego zdania i opowiadają się za rozpoczęciem przygotowań na przybycie reszty rozbitków. Kate natomiast nie jest do końca przekonana i niechętnie odnosi się do tego pomysłu.

W tym samym czasie na plaży Walt jest zdenerwowany. Przez atak i pytania o udział ojca w zajściu czuje się nieco zbity z tropu. Michael przypuszcza, że matka Walta mówiła o nim złe rzeczy, ale prawda jest brutalniejsza. Okazuje się, że kobieta właściwie nigdy nie wspominała chłopcu o ojcu.

Kiedy Jinem opiekuje się żona, raz jeszcze przenosimy się do ich upiększonego domu. Sun wydaje się być tam zamkniętą w ‘złotej klatce’. Jin wchodzi do mieszkania i pędzi w kierunku łazienki. Ma zakrwawione ręce. Sun idzie za nim i błaga go o wyjaśnienia. Mąż ją jednak ignoruje, mówiąc tylko, że pracował. Sfrustrowana jego kłamstwem uderza go w twarz, ale jedyną odpowiedzią na to jest zimne spojrzenie jakby martwych oczu Jina. Sun po raz pierwszy uświadamia sobie, że nic nie wie o swoim mężu. Jin mówi jej, że wykonuje wszystko, o co prosi go jej ojciec – i robi to dla nich. Kobieta jednak mu nie wierzy i ze strachem odsuwa się od męża.

Jaskinie. Charlie nie może uniknąć przeszywającego wzroku Locke’a, który twierdzi, że wie, kim jest mężczyzna i czego szuka. Charlie, bliski obłędu zakłada, że Locke ma na myśli jego uzależnienie od narkotyków, podczas gdy w rzeczywistości Locke’owi chodzi o jego pozycję w Drive Shaft i zgubioną w katastrofie gitarę. Mówi mu, żeby wierzył: „Wyspa da ci wielką szansę… o ile chętnie dasz jej coś w zamian”. Tymczasem Jack wraca na plażę, gdzie zastaje ludzi, których zdania na temat przeniesienia się do jaskiń są podzielone.

Sun znajduje Michaela rąbiącego drewno. Czystą angielszczyzną wyjaśnia mu, że Jin zaatakował go z powodu zegarka należącego do jej ojca zegarka, który Michael ma na swoim przegubie. Kiedy mężczyzna usiłuje przyjąć wszystko do wiadomości, w retrospekcji widzimy kobietę podającą się za dekoratorkę wnętrz, która daje Sun wskazówki jak zorganizować ucieczkę z lotniska podczas biznesowej podróży Jina. Dowiadujemy się, że Sun przez jakiś czas uczyła się angielskiego z myślą o odejściu od męża.

Charlie i Locke przeszukują wrak samolotu. Kiedy Charlie sięga po narkotyki, Locke żąda, żeby mężczyzna oddał mu je, zanim się wykończy. Charlie ma dosyć Locke’a i prosi, aby zostawił go w spokoju, ale Locke pozostaje nieugięty. W akcie desperacji Charlie wręcza mu torebkę. Wówczas znajduje swoją wiszącą na drzewie gitarę.

Michael podchodzi do Jina dzierżąc w ręku siekierę. Zamiast jednak go zabić wyjaśnia, że znalazł zegarek i uwalnia mężczyznę. Ostrzega go jednak, aby trzymał się z daleka od niego i jego syna, po czym odchodzi. Widzi to Sun. W końcowej retrospekcji znajdujemy się na lotnisku w Australii. Sun zamierza odejść od mężą, a jej wzrok mknie od zegarka w kierunku samochodu czekającego na nią na zewnątrz. Ale kiedy spogląda na Jina, zauważa w jego dłoniach białą orchideę. Kwiat przypomina jej o ich pierwszej, czystej miłości. Sun decyduje się zostać z mężem i pozwala, by samochód odjechał bez niej.

Kiedy Hurley, Jin, Sun i Jack przychodzą do jaskiń, zastają Charlie’go grającego na swojej gitarze. W tym samym momencie na plaży Sayid, Boone, Shannon, Michael, Walt i Kate podtrzymują palące się ognisko. Obóz zostaje podzielony.

Jack Shepard

The Moth (Ćma)

Charlie rozpoczyna walkę z narkotykowym nałogiem, pomocna dłoń wyciąga Locke'a. Charlie nie wie jakie są prawdziwe motywy działania Johna. W międzyczasie rozbitkowie starają się dostać do zasypanej jaskini, w której znajduje się Jack. Sayid, Kate i Boone próbują namierzyć, skąd dochodzi sygnał w języku francuskim odbierany przez nich. Ich próby ktoś jednak udaremnia.
Gitara. Obraz oddala się, widać Charlie’go, który usiłuje przypomnieć sobie akordy piosenki. Już wątpi, denerwuje się. Locke proponuje mu spacer, jednak Charlie odmawia.

Tymczasem, Jack usiłuje przekonać Kate by poszła do jaskiń, a Sawyer przenosi się do namiotu na plaży.

Charlie idzie między drzewami, słyszy coś, wydaje mu się że potwora, więc ucieka. Retrospekcja: widzimy konfesjonał, Charlie spowiada się, mówi że ulegał pokusom, które spotykały go jako rockową gwiazdę. Po nauce księdza, Charlie rozważa odejście z zespołu, dopóki jego brat Liam nie zdobędzie kontraktu na nagranie płyty.

Wyspa. Okazuje się że to Locke użył Charliego jako przynęty do schwytania dzika. Po posiłku, Charlie domaga się jego narkotyków. Locke chce mu dać szansę. Charlie ma go poprosić o narkotyki 3 razy, za trzecim je dostanie. To był pierwszy raz. Po tym, Charlie prosi Locke’a by ten wyrzucił narkotyki gdzieś daleko stąd, lecz zamiarem Locke’a jest danie Charliemu możliwości wyboru – jedynej rzeczy która różni nas od zwierząt.

Na plaży, Sayid objaśnia Kate swój plan, mający na celu rozszyfrowanie francuskiego przekazu radiowego – mają ustawić 3 anteny i wystrzelić racę, gdy będą gotowi do włączenia ich. Dzięki temu włączą je w jednym momencie. By plan wypalił, potrzebne są jeszcze baterie. Kate poszła więc do Sawyera – dobrze wiedziała, że gromadzi on różne rupiecie. Starała się go nakłonić do współpracy. Nadaremnie. Powiedziała, że nie ma on do kogo wracać, dlatego zachowuje się tak egoistycznie. Sprzeciwiając się temu, Sawyer zgodził się oddać baterie.

Jack i Hurley kontynuowali przenoszenie rzeczy z plaży do jaskiń. Charlie zaoferował swoją pomoc, lecz za chwilę znikł. Kiedy jedna z walizek otwarła się, Charlie zauważył pojemnik z lekami i szybko schował jeden do kieszeni. Jack złapał go na gorącym uczynku. Charlie tłumaczył się „bólem głowy”, Jack na to, że Diazepam jest za silny na ból głowy i pozwolił mu odejść. Charlie wrócił do swojej gitary. Retrospekcja: Liam próbuje namówić Charlie’go do pozostania w zespole – kusi go sławą i bogactwem, apeluje do jego ego. Liam obiecuje opiekować się nim. Charlie przystaje na to, jednak mówi Liamowi, że skończą z tym jeżeli sprawy zajdą za daleko.

Wracamy na Wyspę. W jaskiniach Hurley prosi Charlie’go by ten przeniósł swoja gitarę gdzieś indziej, robiąc miejsce dla zaopatrzenia. To wyprowadziło Charliego z równowagi, poszedł do Jacka i powiedział mu by przestał się rządzić. Niespodziewanie jaskinia zaczęła się walić. Kiedy Charlie zdołał uciec, Jack pozostał uwięziony w środku!

Kate i Sayid podróżowali przez dżunglę by ustawić anteny, podczas gdy Charlie pobiegł na plażę po pomoc. Boone zostawił Shannon, gdyż to on był odpowiedzialny za ustawienie ostatniej anteny. Sawyer pobiegł powiedzieć Kate co przydarzyło się Jackowi. Przenosimy się w retrospekcji do okresu świetności Drive Shaft. Podczas koncertu Charlie stał na scenie obok Liama, rozentuzjazmowani fani krzyczeli. Kiedy zaczęli swój przebój „Y’all Everybody”, Liam zaśpiewał refren. Za sceną Charlie upomniał brata, że zaśpiewał nie swoją część. Liam tłumaczy, że zamyślił się przez chwilę i zlekceważył Charlie’go. Charlie patrzył na starszego brata, który wyciągnął znajomy brązowy proszek. Liam puścił oko i uśmiechnął się, następnie poszedł ćpać.

Powrót na Wyspę. Wszyscy starali się oczyścić wejście do jaskini ze skał. Kiedy przybył Michael, wykorzystał swoje 8-letnie doświadczenie w budownictwie – koordynował pracę do momentu, w którym mógł ocenić, które miejsce jest dość stabilne by zacząć kopać.

W dżungli Sawyer zatrzymał Kate i Sayida, by przekazać im wieści odnośnie Jacka. Niemiłe komentarze Kate powodują, że Sawyer postanawia nie mówić im o wypadku w jaskiniach, zamiast tego podąża z nimi.

Kiedy Locke oczyszczał kolejnego dzika, Charlie przybył i powiedział mu o sytuacji z Jackiem. Lecz Locke wiedział, jaki jest prawdziwy powód, przez który Charlie do niego przyszedł – chciał swojej działki. Locke pokazał Charliemu kokon, z którego usiłowała wydostać się larwa. Wyjaśnił, że mógłby jej pomóc, lecz wtedy będzie za słaba by przetrwać - uwalnianie się z kokonu to jej naturalny sposób wzmacniania się. Locke przypomniał Charlie’mu ze jeżeli jeszcze raz poprosi go o narkotyki – będą jego.

W jaskiniach, tunel został odkopany na tyle, by można było słyszeć Jacka. Powiedział, że jest przygnieciony i nie może się ruszyć. Michael przekazał tę wiadomość grupie i powiedział, że ktoś mały powinien pójść po Jacka. Charlie, który akurat wrócił od Locke’a, zgłosił się na ochotnika.

Sayid, Kate i Sawyer zatrzymali się by ustawić kolejną antenę. Sayid polecił Kate by o 17 wystrzeliła swoją racę. Następnie zostawił Kate i Sawyera razem. Sawyer stara się dowiedzieć co Kate widzi w Jacku. Kate mówi, że Sawyer nie dorasta Jackowi do pięt, a on na to że Jack jest prawdopodobnie martwy.

Charlie czołga się przez tunel do Jacka. Pojawia się retrospekcja, w której tunelem jest droga przez tłum za kulisami. Widzi Liama, który pije i ćpa. Podczas, gdy Liam uważa, że nic się nie stało, Charlie grozi przerwaniem trasy koncertowej. Przypomina, że sprawy zaszły za daleko i muszą zrezygnować, tak jak to sobie obiecali. Mówi, że Liam zniszczył Drive Shaft, Liam ripostuje, że Drive Shaft to tylko i wyłącznie on. Ponadto, powiedział że Charlie jest niczym bez zespołu i odszedł. Załamany Charlie bierze paczkę z narkotykami i wysypuje trochę na rękę. Zastanawia się, czy wziąć…

W pół drogi, tunel za Charlie’m zawala się. Charlie zdąża dotrzeć do Jacka, jednak teraz obaj są uwięzieni w środku. Charlie zdejmuje kawałek skały z ramienia Jacka, następnie nastawia mu bark.

W retrospekcji przenosimy się gdzieś na przedmieścia w Australii. Charlie puka do drzwi, otwiera mu całkiem odmieniony Liam. Charlie mówi, że załatwił im występ w Los Angeles. Lecz Liam zaczął nowe życie – ma żonę i dziecko. Kiedy Charlie ściąga okulary przeciwsłoneczne, Liam orientuje się, ze Charlie znowu bierze. Oferuje mu pomoc. Wściekły Charlie odchodzi, zmierza na brzemienny w skutki lot do Los Angeles.

Na zewnątrz, ludzie zaczęli tracić nadzieję. Kate przybyła i namawiała by nie zaprzestawać wysiłkom. Wewnątrz, Jack szybko przekonał się, co jest nie tak z Charliem. Powiedział że pomoże mu, jeżeli uda im się stąd wydostać – wyczerpuje im się tlen – bardzo szybko. Charlie zauważył ćmę, która latała wewnątrz jaskini. Podążał za nią do małego otworu i zaczął kopać – podczas, gdy Kate i reszta kopali z drugiej strony. Charlie i Jack wydostali się na powierzchnie i wrócili do obozu. Kate szczęśliwa, że widzi Jacka żywego, rzuciła mu się w ramiona. Jack był wdzięczny Charliemu za wyciągnięcie ich stamtąd.

W międzyczasie, Sayid był już gotowy do włączenia swojej anteny, więc wystrzelił racę. Trzecia raca została wystrzelona z pozycji Kate. Sayid włączył antenę by złapać sygnał, wtedy niespodziewanie otrzymał cios w głowę. Ktoś lub coś nie chce, by opuścili Wyspę.

Tej nocy w jaskiniach Charlie poprosił Locke’a o narkotyki. To był trzeci raz, Locke dotrzymał słowa i mu je oddał Charlie niespodziewanie wrzucił je do ognia. Locke powiedział Charlie’mu, że jest z niego dumny i wiedział, że jest w stanie to zrobić. Charlie obserwował ćmę latającą wokół ognia, nareszcie wolny od swego nałogu.

Jack Shepard

Confidence Man (Zaufany człowiek)
Podczas gdy Shannon dostaje ataku astmy, Jack i Sayid wiedzą, że jedynym sposobem uzyskania od Sawyer'a lekarstwa jest uzycie siły. W międzyczasie Sun zastanawia się, czy słuchać męża i trzymać się z daleka od sparw innych rozbitków. Kate odkrywa niepokojąca prawdę o Sawyer'ze.

Kate zbiera banany i zauważa książkę „Watership Down”. Rozgląda się za Sawyerem, który pływa. Sawyer wychodzi nagi z wody i bezwstydnie zaczyna ją podrywać. Kate pyta, czy to jego taktyka postępowania ze wszystkimi dziewczynami. Retrospekcja: Sawyer jest w łóżku z kobietą imieniem Jessica. Jest im bardzo przyjemnie. Nagle Sawyer zrywa się z łóżka, tłumaczy że jest spóźniony na spotkanie. Kiedy podnosi swoją walizkę, ta otwiera się – jest pełna banknotów.

Sawyer zbliża się do miejsca, w którym trzyma swoje rzeczy i odkrywa, że Boone je przegląda. Zbliżenie na przerażoną twarz Boone’a i przenosimy się do jaskiń, gdzie Jack opatruje głowę Sayida, który wyjaśnia, że ktoś go zaatakował i zniszczył radioodbiornik. Sayid przysięga znaleźć odpowiedzialnego. Boone potykając się wrócił do obozu, pobity i zakrwawiony. Tłumaczył, że Shannon ma astmę i poszedł po pigułki do jej inhalatora. Widział Sawyera, czytającego książkę, która była w jednym bagażu z pigułkami. Sawyer kazał mu zostawić pigułki i zaatakował go.

Charlie dostarcza wodę Claire, mówi że martwi się o nią i chciałby by przeniosła się do jaskiń. Jednak Claire chce zostać na plaży i czekać na ratunek.

Jack przeciwstawia się trzymaniu przez Sawyera inhalatora, który mógłby pomóc Shannon. Zaczyna zaczął grzebać między rzeczami Sawyera i obaj niemal się nie pobili.

Retrospekcja: pokój hotelowy, który widzieliśmy już wcześniej. Jessica jest bardzo zainteresowana gotówką, która znajduje się w walizce Sawyera. Ford tłumaczy, że to całe jego oszczędności – 140 tysięcy dolarów – ale to tylko połowa z tego co potrzebuje do kupienia akcji pewnej firmy zajmującej się wydobywaniem ropy naftowej. Ma spotkać się z inwestorem, który wyłoży druga połowę. Zaintrygowana Jessica oferuje innego inwestora – swojego męża.

Kate stara się uspokoić Jacka. Chce porozmawiać z Sawyerem, twierdzi że „mają coś wspólnego”. Kate podchodzi do Sawyera i stara się zrozumieć jego kapitalistyczny sposób postrzegania świata. Pyta co by chciał w zamian za inhalator, Sawyer mówi ze pocałunku. Kate nie zgadza się na wymianę i próbuje zajść mu za skórę poprzez wspominanie jego „listu” – tego z którym widziała go już kilkakrotnie. Sawyer robi się tajemniczy i zmusza Kate by przeczytała list na głos. Dowiadujemy się, że list został napisany przez małego chłopca, który daje do zrozumienia, że Sawyer uknuł spisek, przez który jego ojciec zabił jego matkę i siebie samego.

Tymczasem gdzieś w dżungli Sayid pyta Locke’a gdzie był gdy on został zaatakowany. Locke tłumaczył, że w tym czasie polował i zwrócił uwagę Sayida na Sawyera – osobę która czerpała korzyści z ich obecnego położenia. Locke dał Sayidowi nóż by mógł bronić się przed kolejnymi potencjalnymi atakami.

W jaskiniach, Shannon ma silne ataki astmy, Sun wygląda na bardzo zaniepokojoną. Sawyer przychodzi do obozu po wodę, Jack jest wściekły na niego, jednak Sawyer nie odpowiada.

Retrospekcja. W restauracji, Sawyer udaje współpracownika Jessiki z banku. Omawia szczegóły współpracy z jej mężem, Davidem. David jest sceptyczny. Sawyer wydaje się niewzruszony i odchodzi, lecz David namyśla się jeszcze raz i woła Sawyera, który zatrzymuje się z szerokim uśmiechem na twarzy. Sawyer zostawia Davidowi walizkę z pieniędzmi jako dowód zaufania i mówi że będzie czekał na jego decyzję.

Z powrotem na plaży, Charlie i Claire dyskutują o komfortach jakie mieli w domu – ale Charlie’mu chodzi tylko o jedzenie. Claire wyznaje, że najbardziej brakuje jej masła orzechowego. Charlie zakłada się z nią – jeśli zdobędzie masło orzechowe, Claire przeniesie się do jaskiń. Właśnie w jaskiniach Shannon ma jeden z silniejszych ataków i Jack musi ją uspokajać. Wściekły znów idzie do Sawyera. Sayid idzie za nim i sugeruje, że chyba wie jak wyciągnąć od niego to czego chcą – ostatecznie, należał do Gwardii Republikańskiej. Jack, który dotąd nie miał szczęścia w negocjacjach z Sawyerem, musiał to zaakceptować.

W międzyczasie, Charlie szuka masła orzechowego, a Sun dzieli się z Michaelem lekarstwem dla Shannon. Na plaży, Sayid podkrada się do Sawyera podczas snu i uderza go w głowę. Pomimo sprzeciwu Kate, Sayid i Jack wynoszą Sawyera do lasu i przywiązują go do drzewa. Jack usiłuje przekonać Sawyera ostatni raz. Ale kiedy po raz kolejny odmawia, Sayid zaczyna go torturować poprzez wbijanie mu zaostrzonego bambusa pod paznokcie. Jack nie może na to patrzeć i mówi Sayidowi by przestał. Ale to za mało dla Sayida, który myśli, że to Sawyer go zaatakował podczas wyprawy. Sayid chwyta za nóż Locke’a i grozi że przebije Sawyerowi oko. To powoduje, że Sawyer zgadza się rozmawiać, ale tylko z Kate.

W retrospekcji odwiedzamy Sawyera w salonie bilardowym, gdzie tłumaczy swojemu szefowi Mr. Kilo, że zostawił pieniądze poukładane, by zdobyć zaufanie. Z żoną było ławo, ale mąż powinien myśleć, że jest mądrzejszy od niego. Kilo mówi że jemu te pieniądze należą się bardziej i żąda ich zwrotu - plus jeszcze 50% - następnego dnia.

Wracamy na Wyspę: Sawyer zastanawiał się, czy Kate woli pozwolić Shannon cierpieć, zamiast dać mu jeden mały pocałunek. Zapytał o to bez ogródek, a ona bez mrugnięcia okiem zgodziła się – ale to co było pocałunkiem z litości, obróciło się w coś więcej… pojawiła się chemia między nimi i zaczęło jej się to podobać. Kiedy przerwali, Sawyer przyznał że naprawdę nie ma inhalatora, a kopię „Watership Down” po prostu wyrzuciło na brzeg. Kate mocno go spoliczkowała. Powiedziała Jackowi i Sayidowi, że Sawyer nie ma tego czego potrzebują. Ale Sayid utrzymuje, że Sawyer kłamie i idzie kontynuować swoje tortury. Okazuje się, że Sawyer uwolnił się z więzów, wtedy dochodzi do bójki. Po szamotaninie, Sawyer kończy z rozciętą tętnicą. Jack uciska krwawiące miejsce, dosłownie trzyma życie Sawyera w swoich rękach. Wysyła Sayida po środki lecznicze.

Pojawia się retrospekcja: dom Davida i Jessiki, gdzie Sawyer chce sfinalizować umowę i odejść z 300 tysiącami dolarów. Lecz kiedy mały synek Jessiki i Davida wybiega z sypialni, Sawyer nie może się zmusić by to zrobić. Zrywa umowę, niechcący wyjawia swój romans z Jessiką i odchodzi bez pieniędzy.

Wyspa. Sawyer śpi, ma kilka szwów na ręce. Budzi się i widzi Kate, siedzącą obok i trzymającą jego list. Wyjaśniła, że gdy przeczytała go pierwszy raz coś wydało jej się nie tak – czytała go po raz kolejny i kolejny, w końcu, zrozumiała ze to on napisał ten list. Kiedy ten list został napisany, Sawyer miał 8 lat (świadczy o tym znaczek pocztowy z 1976). Sawyer tłumaczył, że kiedy miał 19 lat był winien dużo pieniędzy pewnemu złemu człowiekowi, więc przejął imię człowieka, na którego polował i sam stał się oszustem. Kiedy już uwierzyliśmy, że Sawyer otworzy się przed Kate, on zamilkł i kazał jej odejść. W innym miejscu, Sun przynosi Shannon eukaliptus, który pomaga jej oddychać. Charlie przynosi wymyślone masło orzechowe Claire i namawia ją by przeniosła się do jaskiń. Sayid mówi Kate że odchodzi, ponieważ nie może się uporać z tym co zrobił Sawyerowi – planuje obejść Wyspę i narysować mapę. Wreszcie Sawyer, przystawia zapalniczkę do swojego listu, jednak nie jest w stanie go spalić. Chowa go do kieszeni, razem ze swoim gniewem.

Jack Shepard

Solitary (Samotnik)
Życie Sayid'a jest w niebezpieczeństwie po odkryciu skąd pochodzi tajemnicza wiadomość po francusku. W międyczasie Hurley wpada na absurdalny pomysł, aby uczynić życie na wyspie bardziej cywilizowanym - to działa.

Siedząc samotnie na plaży, Sayid raz jeszcze przygląda się zdjęciu kobiety, które przekazała mu Claire w odcinku „Walkabout”. Kontynuując wędrówkę, zauważa kawałek kabla wystającego z piasku. Zaintrygowany, wyciąga go i zaczyna za nim podążać w głąb lądu...

Nagle zatrzymuje się, widząc zastawioną pułapkę – linkę pociągniętą niewysoko nad ziemią. Gdy tylko udaje mu się bezpiecznie ją ominąć okazuje się, że dokładnie na to liczył zastawiający pułapkę - Sayid zostaje pociągnięty do góry, a jego noga zostaje unieruchomiona w gałęzi. Malowniczo wisi w tej pozycji przez długi czas, mamrocząc cicho modlitwy słyszy, że ktoś nadchodzi. Mając w sobie mieszaninę strachu i nadziei, zaczyna wołać o pomoc. Nagle ktoś go odcina, przed straceniem przytomności po uderzeniu o ziemię Sayid widzi niewyraźną postać zmierzającą w jego kierunku...

W jaskiniach Jack zajmuje się wszelkimi zdrowotnymi problemami swoich 45 pacjentów... Na uwagę Hurley’a, że wszyscy zdają się być podenerwowani, rozbici i zestresowani, Jack odpowiada, że na szczęście żyją i powinni się z tego cieszyć.

Kiedy Sayid odzyskuje przytomność, słyszy głos należący do kobiety, która go pyta, gdzie znajduje się Alex. Kiedy nie odpowiada, kobieta włącza prąd, który podpięty do metalowej ramy łóżka, staje się swoistym narzędziem tortur. Sayid błaga kobietę, żeby przestała i próbuje jej wytłumaczyć, że nie zna Alex i nie ma pojęcia, gdzie może ona teraz przebywać, ale w odpowiedzi widzimy, jak zwiększa się napięcie przepływającego prądu.

W retrospekcji widzimy młodego Sayida ubranego w wojskowy mundur, przesłuchującego przywiązanego do krzesła więźnia. Jego tortury są na tyle skuteczne, że zadowolony zwierzchnik decyduje się go awansować. W czasie rozmowy Sayid spostrzega prowadzoną przez wojskowych kobietę, ona odwzajemnia jego spojrzenie i przez moment wydaje się, że wzajemnie się rozpoznają.

Sayidowi udaje się wytłumaczyć, że jest rozbitkiem z samolotu, który rozbił się jakiś czas temu na Wyspie. Opowiada, jak usłyszał francuską wiadomość, nadawaną z Wyspy od 16 lat. Kiedy porywaczka powtarza słowa Sayida, staje się jasne, że to ONA nagrała tamto wołanie o pomoc... Jednak kiedy podchodzi do Sayida, nie jest przekonana o prawdziwości jego słów, mówiąc, że wie, kim on naprawdę jest i pozbawia go przytomności po raz kolejny.

W kolejnej scenie widzimy, jak Francuzka przeszukuje plecak Sayida. Rozglądając się po miejscu, w którym jest przetrzymywany, Sayid odczytuje głośno nazwisko wytłoczone na kurtce: Rousseau. Kobieta znajduje zdjęcie dziewczyny wśród rzeczy Sayida i wypytuje go o nią.

W retrospekcji widzimy, że kobieta ze zdjęcia jest następnym obiektem tortur Sayida. Przypomina mu ona, że razem dorastali i dziwi się, dlaczego Sayid popiera reżim Hussaina. Pokazując mu blizny powstałe podczas wcześniejszych przesłuchań, Nadia mówi mu, że nie przyzna się do niczego ani niczego mu nie zdradzi.

Francuzka pyta, czy dziewczyna ze zdjęcia znajduje się na Wyspie. Sayid odpowiada, że zmarła z jego winy. To wyznanie buduje nić porozumienia pomiędzy Sayidem a Danielle, która mówi, że wie, jak to jest, kiedy straci się kogoś, kogo się kocha.

W tym samym czasie Charlie odkrywa coś, czego chyba nikt się nie spodziewał - Hurley, który we wraku samolotu znalazł torbę golfową, stworzył mini-pole golfowe, chcąc rozładować napiętą atmosferę panującą wśród rozbitków.

Tymczasem, naprawiając zepsutą pozytywkę, Sayid próbuje wypytać Danielle o Innych, o których wcześniej wspomniała. Danielle przyznaje, że ich nie widziała, ale ciągle słyszy ich szepty w dżungli...

Sayid prosi Danielle, żeby go wypuściła, lecz ona się nie zgadza twierdząc, że jest jego jedyną szansą ratunku. Nagle oboje słyszą straszny ryk dochodzący z dżungli. Danielle jest przekonana, że to jeden z niedźwiedzi, na które poluje. Kiedy zostawia Sayida samego, używa on ukrytego wcześniej w dłoni śrubokręta, aby się uwolnić. Przed opuszczeniem kryjówki Danielle zabiera swoje rzeczy, broń oraz mapy i notatki.

W retrospekcji widzimy, że z powodu niemożliwości uzyskania od Nadii jakichkolwiek informacji, Sayid dostaje rozkaz zabicia jej. Kiedy odsyła towarzyszących im żołnierzy, uwalnia Nadię z więzów i mówi o przygotowanym dla niej planie ucieczki. Niespodziewanie pojawia się dowódca Sayida, który wzywa straże... Sayid bez wahania zabija go, a następnie sam się postrzela w nogę, umożliwiając w ten sposób Nadii ucieczkę. Wie, że nie może uciec razem z nią, bo wtedy jego rodzina zostałaby zamordowana. Przed zniknięciem Nadia zapisuje coś Sayidowi na odwrocie fotografii...

Wyspa. Utykając, Sayid stara się powrócić do obozu. Nagle staje twarzą w twarz z Danielle. Oboje mierzą do siebie z broni, ale kiedy Sayid chce wystrzelić, okazuje się, że Danielle usunęła z jego broni iglicę... W końcu Danielle wypuszcza Sayida, ale odmawia pójścia z nim do obozu. Na pytanie Sayida odpowiada, że Alex była jej dzieckiem.

W tym samym czasie rozbitkowie dobrze się bawią biorąc udział w pierwszym golfowym „Island Open”, zorganizowanym przez Hurley’a. Jednak nie wszyscy biorą udział w turnieju - Locke ćwiczy rzucanie nożem, kiedy znajduje go Walt i pyta, czy może się tego nauczyć. Po krótkiej chwili wahania, Locke podaje mu nóż...

W zapadającym zmroku Sayid próbuje wrócić na plażę. W pewnym momencie zdaje się mu, że wśród świszczącego wiatru słyszy głosy i szepty...

Jack Shepard

Raised by Another (Wychowany przez innego)
Jack, Kate i Charlie zastanawiają się, czy dręczące Claire koszmary nocne mogą byc niebezpieczne dla niej samej i jej nienarodzonego dziecka. Uznawany za zaginionego rozbitek pojawia się z niepokojąca wiadomością na temat tego, co znajduje się po drugiej stronie gór.

Claire budzi płacz dziecka. Dziewczyna patrzy na swój brzuch i widzi, że nie jest już w ciąży. Biegnie za płaczem. W dżungli spotyka Locke’a siedzącego przy biurku, mężczyzna mówi jej: „Byłaś za niego odpowiedzialna, ale go oddałaś, Claire. Teraz wszyscy za to płacą”. Dziewczyna biegnie dalej i znajduję kołyskę z pozytywką w kształcie samolotów lini Oceanic. Chce wyjąć dziecko, ale kołyska jest pusta. Odgarnia biały materiał z łóżeczka w poszukiwaniu dziecka, lecz na dnie znajduje pełno krwi. Zaczyna krzyczeć i budzi się. Spotyka Charlie’go, który mówi jej, że przyśnił jej się koszmar. Ręce Claire ociekają krwią.

Charlie prowadzi ją do Jack’a, który mówi jej, że krew wzięła się od mocnego zaciskania pięści. Pyta ją czy lunatykowała wcześniej, dziewczyna odpowiada, że raczej nie. Rozmawia z nią o jej ciąży, zdziwiony, że jej lekarka pozwoliła jej lecieć samolotem w tak zaawansowanej ciąży.

W retrospekcji przenosimy się do mieszkania Claire i jej chłopaka Thomasa. Dziewczyna zrobiła sobie test ciążowy, który wykazał wynik pozytywny. Jest przerażona. Chłopak uspokaja ją, że wszystko będzie dobrze i poradzą sobie. Mówi jej, że to może jest najlepsza rzecz jaka ich w życiu spotkała.

Na Wyspie Charlie przynosi Claire herbatę i mówi jej, że zostanie jej przyjacielem. Kate rozmawia z Jackiem, dziewczyna martwi się o Sayid’a, którego nie ma już od tygodnia. Doktor jednak uspokaja ją.

Przenosimy się do Australii, gdzie Claire idzie ze swoją przyjaciółką na wizytę do jasnowidza. Dziewczyna uważa, że jasnowidz jest tylko naciągaczem, lecz zmienia zdanie, gdy pyta się o jej ciążę. Mężczyzna przerywa seans, oddaje pieniądze i prosi Claire, żeby wyszła.

W jaskiniach Claire budzi się z krzykiem. Uważa, że ktoś chciał skrzywdzić ją i jej dziecko. Charlie i Hurley idą sprawdzić jaskinie. Jack próbuje uspokoić dziewczynę. Hugo mówi doktorowi o swoim pomyśle. Chce sporządzić rejestr nazwisk, w którym opiszę jak kto wygląda i z kim jest spokrewniony.

Claire przygotowuje dom do nadejścia dziecka. Thomas mówi jej, że nie układa się im. Jest zdenerwowany nadejściem dziecka, zarzuca jej, że specjalnie zaszła w ciążę. Mówi jej, że to koniec i wychodzi z domu.

Na plaży Hugo rozmawia z Locke’iem pytając go o dane do rejestru. Jack i Charlie rozmawiają z Kate. Doktor sądzi, że Claire tylko przyśniła sobie, że ktoś na nią napadł, uważa że to typowe zachowanie dla kobiet w ciąży. Hurley wypytuje Ethana o jego dane. Jack daje Claire tabletki na uspokojenie, dziewczyna uważa że doktor jej nie wierzy. Mówi mu, że uda się na plaże, gdzie jest bezpieczniejsza niż w jaskiniach.

Retrospekcja. Claire ponownie udaje się do medium. Prosi mężczyznę, żeby dokończył seans. Jasnowidz mówi jej, że ostatnim razem przerwał seans, ponieważ zobaczył zamazany obraz, a to nie wróży nic dobrego. Mówi jej, że musi sama wychować dziecko. Claire odpowiada mu, że jeśli Thomas do niej nie wróci odda dziecko do adopcji i wybiega z jego domu. Jasnowidz dzwoni do Claire w środku nocy i mówi jej, że nie może oddać dziecka, ta jednak mówi mu, że jutro wybiera się do ośrodka adopcyjnego.

Na Wyspie Hurley spisuje dane Shannon i Boone’a. Chłopak sugeruje Reyes’owi, aby wziął listę pasażerów od Sawyera, który oddaje ja bez kłótni. Tymczasem, Charlie spotyka Claire idąca w stronę plaży. Dziewczyna ma skurcze i każe mu biec po Jacka.

W retrospekcji Claire rozmawia z Stewartami, rodziną która chce zaadoptować jej dziecko. Gdy dziewczyna chce podpisać dokumenty jej długopis przestaje pisać, gdy otrzymuje następny okazuje się, że ten także nie piszę. Dziewczyna uważa że to znak i rozmyśla się w sprawie adopcji. Wybiega z biura adopcyjnego i udaje się do jasnowidza, pytając o jego plan w sprawie dziecka.

Wracamy na Wyspę. Charlie wpada na Ethana, mówi mu o Claire i karze biec po Jacka. Sam wraca do Claire, która opowiada mu o jasnowidzu...

Medium mówi Claire, że zna rodzinę z Los Angeles, która adoptuje jej dziecko. Claire jest zdenerwowana na niego, ponieważ najpierw mówił, żeby sama wychowała dziecko. On jednak uspokaja ją, że to dobrzy ludzie i mogą zaopiekować się jej dzieckiem.

Jasnowidz daje Claire bilety lotnicze lotu 815, mówi jej że musi polecieć właśnie tym lotem, żadnym innym.

Do obozu wraca ranny Sayid, opowiada innym o Francuzce, którą spotkał po drugiej stronie Wyspy. Mówi, że rozbitkowie nie są tu jedynymi ludźmi. Hurley przybiega do Jacka i informuje go, że na liście pasażerów nie ma jednej osoby, nie było jej w samolocie. Mowa o Ethanie, którego w dżungli w tym samym momencie spotykają Charlie i Claire...

Jack Shepard

All The Best Cowboys Have Daddy Issues (Wszyscy najlepsi kowboje mają problemy z tatusiami")
Rozbitkowie zastanawiają się, kto i dlaczego porwał Charlie'go i ciężarna Claire. Poszukiwania doprowadzają ich do odległego zakątka wyspy. Jack'a zaczynaja przesladować koszmary nocne z udziałem jego ojca. Boone i Locke odkrywają nową tajemnicę skrywana przez wyspę.

Hurley wyjawił innym rozbitkom, że Ethana Roma nie było na liście pasażerów. Jack i Locke wyruszają na poszukiwanie Charliego i Claire. W dżungli znajdują torbę Littleton i ślady wskazujące na to, że dziewczyna i chłopak zostali porwani. Doktor nawołuje dwójkę, lecz Locke go uspokaja, chce wrócić do jaskiń i zorganizować poszukiwania, jednak Shephard sam wyrusza za porwanymi rozbitkami.

Przenosimy się do szpitala, gdzie Jack operuje kobietę. Po śmierci pacjentki, ordynator chirurgii prosi go, aby podał czas zgonu, lecz doktor jest zdeterminowany i nie chce zakończyć reanimować kobiety.

W obozie Locke gromadzi swoje rzeczy i wyrusza wraz z Kate i Boonem, aby dogonić Jacka. Po drodze spotykają Michaela, który oferuje Locke’owi swoją pomoc, lecz mężczyzna odmawia i tłumaczy mu, że więcej osób tylko spowolni grupę. Gdy Michael upiera się przy swojej ofercie, Locke sugeruje mu by utworzył drugą grupę poszukująca. Jednocześnie informuje, iz wyrusza na północ i proponuje Michaelowi obranie kierunku południowego ("Go south"). Carnoskóry Michael, przewrażliwiony na punkcie aspektów rasowch, odczytuje frazę użytą przez Locke jako napastliwą (Południe USA do niedawna bardzo konserwatywne rasowo). Widzimy Jacka, mężczyzna zabłądził i nie umie odnaleźć śladów.

W retrospekcji widzimy doktora wpatrującego się w ciało pacjentki. Ordynator oddziału jest zły, że Shephard wtargnął na salę operacyjną i zaczął operować jego pacjentkę. Jack mówi mu, że pewna pielęgniarka powiedziała mu, że ręce lekarza trzęsły się. „Ile dzisiaj wypiłeś, tato?” - pyta się go Jack. Uważa, że przyczyną śmierci kobiety było przecięcie przez ojca tętnicy.

Kate, Locke i Boone znajdują kręcącego się w kółko Jacka. Locke mówi chirurgowi, aby wrócił do obozu i opatrzył nogę Sayida, on jednak nie daje za wygraną i nadal chce szukać Ethana i porwanych przez niego rozbitków. W jaskiniach Michael mówi Hurleyowi, że pójdzie z paroma rozbitkami na południe w poszukiwaniu Claire i Charlie'go, prosi go aby popilnował jego syna, Walta.

Tym czasem, w dżungli Locke planuję zrobić odpoczynek. Kate i Jack odchodzą, doktor żali się jej, że nie uwierzył Claire, gdy mówiła że jest w niebezpieczeństwie. Locke krzyczy, aby przyszli coś zobaczyć, mężczyzna znalazł kawałek plastra z palca [[Charlie]go], doktor mówi im, że chłopak zostawia im ślady, podążają za nimi, aż znajdują dwie drogi, jedną podąża Jack i Kate, drugą Locke z Boonem. Sawyer rozmawia z Waltem, chłopak mówi mu, że Ethan porwał Charlie'go i Claire. James dowiaduje się też od niego, że Sayid wrócił do obozu.

Ojciec Jacka prosi go by podpisał dokument, w którym napisane jest, że pacjentka zmarła w skutek odniesionych obrażeń. Po długich namowach ojca Jackdoktor godzi się podpisać dokument. Christian Shephard obiecuje mu, że tego typu wypadek już więcej się nie powtórzy.

Sawyer idzie do jaskiń po swoje antybiotyki. Spotyka tam rannego Sayida i mówi mu, że ktoś mniej wspaniałomyślny odegrałby się teraz na bezbronnym mężczyźnie. Irakijczyk opowiada mu, że w był przetrzymywany przez Francuzkę, której sygnał wyłapali przez czarną skrzynkę. Francuzka mówiła mu o innych ludziach mieszkających na Wyspie. Hugo i Walt grają w backgammon, w przeciwieństwie do Hurleya, któremu bardzo źle idzie. Walt po kolei rzuca chciane liczby. Po przegranej rozgrywce Reyes jest winny chłopakowi 20 tysięcy dolarów.

W dżungli Locke mówi Boone'owi, mówi chłopakowi, że za minutę zacznie padać. Prognoza sprawdza się. Jack i Kate znajdują kolejne znaki od Charliego. Nagle słyszą krzyki i doktor puszcza się pędem w ich stronę, dziewczyna zostaje w tyle. Doktor poślizguje się i gdy chce się podnieść Ethan przydeptuje mu brzuch, mówiąc że jeśli nie przestaną go śledzić zabije Charliego. Zaczynają się bić, lecz Ethan radzący sobie o wiele lepiej zwycięża chirurga i oddala się.

Przenosimy się do szpitala, gdzie mąż zmarłej pacjentki rozmawia z ojcem Jacka, mężczyzna grozi szpitalowi sądem.

Kate znajduje nieprzytomnego Jacka. Dziewczyna nie pozwala mu iść za Ethanem, uważa że doktor nie poradzi sobie z nim po raz drugi.

W szpitalu prowadzone jest dochodzenie w sprawie śmierci pacjentki. Christian tłumaczy, że pomimo udzielenia pomocy, kobiety nie dało się uratować. Potwierdza też, że został poinformowany o tym, że była ona w ciąży. Jack chce zmienić swoje oświadczenie. Uważa, że dziewczyna zmarła na skutek błędu jego ojca, który operował ją pod wpływem alkoholu.

Kate i Jack znajdują Charlie'go powieszonego za szyję na drzewie. Doktor podbiega do chłopaka i podnosi go, aby obluzować węzeł wokół szyi, a dziewczyna wchodzi po drzewie, aby odciąć linę. Chirurg próbuje reanimować go. Po pewnym czasie odzyskuje przytomność. W obozie Charlie wcale się nie odzywa, mówi tylko Jackowi, że Ethan chciał porwać tylko Claire.

Tymczasem, Locke i Boone znajdują w dżungli stalowy właz wystający z ziemi...

Jack Shepard

Whatever the Case May Be (Nie ważne jaki może być powód)
Jack, Kate i Sawyer walczą o znaleziona przez nich metalową walizkę, która zapewne skrywa tejemniczą przeszłość Kate. W międzyczasie Sayid prosi Shannon o pomoc w tłumaczeniu notatek zabranych Francuskiej kobiecie. Dziewczyna niechętnie sie zgadza. Trwa przypływ,który może zagrozic obozowisku na plaży. Tajemnicze znikniecie Claire powoduje, że Rose i zrozpaczony Charlie zblizaja się do siebie.

W czasie zbierania owoców, Kate spotyka Sawyera. Spacerując przez jeszcze nie odkrytą część dżungli, słyszą wodospad, który wkrótce odkrywają. Nurkując w pobliskim jeziorku znajdują dwa ciała ciągle uwięzione w lotniczych fotelach. Kate przekonuje Sawyera do wyciągnięcia srebrnej walizki Haliburton twierdząc, że należy ona do niej, ponieważ jednak nie posiada klucza, Sawyer jej nie wierzy. Kate udaje, że nie zależy jej na walizce i oddaje ją Sawyerowi.

Na plaży ludzie próbują ocalić bagaże i pozostałe rzeczy przed kolejną falą przypływu. Jack naciska Sayida w sprawie informacji o Francuzce, ale bez przetłumaczenia map i notatek Sayid nie jest w stanie nic powiedzieć. Shannon wypytuje Boone’a, co robi z Locke’iem każdego dnia, Boone niezmiennie twierdzi, że szukają śladów Claire.

W retrospekcji widzimy napad na bank, w którym Kate zakładała właśnie konto.

Na plaży Kate próbuje odebrać Sawyerowi Haliburtona w czasie snu, jednak ten się budzi i udaremnia jej plan. Sawyer staje się jednak coraz bardziej zaintrygowany zawartością walizki, skoro Kate tak bardzo na niej zależy.

Następnego dnia Sayid prosi Shannon o pomoc w tłumaczeniu notatek. Początkowo dziewczyna myśli, że nasłał go Boone, jednak potem zgadza się, chcąc udowodnić sobie i bratu, że nie jest totalnie bezużyteczna.

Sawyer usilnie stara się otworzyć walizkę wszelkimi sposobami, przyglądający się temu Michael mówi mu, że jedynym sposobem jest użycie czegoś ciężkiego i mocnego, na przykład siekiery.

Aby otworzyć walizkę, Sawyer wspina się na drzewo i zrzuca ją z dużej wysokości na kamienie znajdujące się poniżej. Oczywiście, walizka się nie otwiera... ale za to staje się łupem Kate, która niespodziewanie wybiega zza drzew, zanim Sawyer może cokolwiek zrobić. W końcu jednak dogania ją i odbiera walizkę, obiecując, że ją jej odda, jeśli Kate zdradzi mu, co jest w niej zamknięte, Kate jednak nie chce tego zrobić.

Z kolejnej retrospekcji dowiadujemy się, że zleceniodawcą napadu jest... sama Kate... W jaskini prosi ona Jacka o pomoc w odzyskaniu walizki od Sawyera mówiąc, że znajdują się w niej 4 pistolety wraz z amunicją. Mówi też, że klucz do zamka walizki znajduje się w portfelu szeryfa, którego Jack pogrzebał. Jack, przeczuwając, że Kate nie mówi mu całej prawdy, zgadza się jej pomóc pod warunkiem, że razem otworzą walizkę.

We dwoje odkopują ciało szeryfa, Kate wyciąga poszukiwany portfel z kieszeni jego spodni. Otwiera go, ale przestraszona widokiem i ilością robaków, natychmiast go upuszcza. Jack przeszukuje portfel, ale nie znajduje klucza i w tym samym momencie uświadamia sobie, że Kate oszukała go po raz kolejny - przed upuszczeniem portfela zdołała wyciągnąć klucz i ukryć go w dłoni. Zdenerwowany cała sytuacją zabiera jej klucz i odchodzi.

Na plaży Shannon próbuje tłumaczyć notatki Francuzki, ale nie korespondują one w żaden sposób z zapisanymi równaniami. Zdenerwowana Shannon sugeruje Sayidowi, że być może Danielle zwariowała po 16 latach spędzonych samotnie na Wyspie i dlatego jej zapiski nie mają żadnego sensu. Sayid stwierdza, że prośba Shannon o pomoc była pomyłką.

W tym samym czasie Jack szantażuje Sawyera, że nie poda mu potrzebnych leków, jeśli ten nie odda mu walizki. Sawyer ostrzega go, że Kate nie jest osobą godną zaufania i że wszystko, co robi, robi wyłącznie dla siebie.

W retrospekcji widzimy, że celem Kate nie była kradzież pieniędzy z banku - chciała ona jedynie dostać się do skrytki, do której miała kluczyk, ale nie miała upoważnienia - aby to osiągnąć nie zawahała się postrzelić swoich wspólników. W skrytce znajduje małą zieloną kopertę i wyraźnie widzimy, że właśnie tego Kate szukała.

Jack i Kate otwierają razem walizkę, w której znajduje się broń, amunicja oraz koperta z opisem „osobiste”. Jack otwiera ją, wyjmuje znaną już nam zieloną kopertę i podaje ją Kate, która wyciąga z niej z kolei mały model samolotu. Kate twierdzi, że ten samolot należał do osoby, którą kiedyś kochała... i którą kiedyś zabiła. Zdezorientowany i wściekły Jack zabiera walizkę z bronią i wychodzi.

Na plaży rozbitkowie spędzają noc przy kilku ogniskach. Shannon podchodzi do Sayida i mówi mu, że notatki Francuzki są kawałkami piosenki „Beyond the sea” z pewnej bajki. Kiedy Shannon ją śpiewa, widzimy Boone’a obserwującego całą sytuację oraz Kate, która, siedząc samotnie przy ognisku, bawi się samolocikiem...

	Forum www.pokemonearth.fora.pl Strona Główna -> Lost	Wszystkie czasy w strefie GMT + 13 Godzin
Strona 1 z 1